S A D E C E Ö Z G Ü R

Malum 2004 senesinden bu yana SadeceOzgur adıyla blog yazıyorum. 27 Mart 2013 tarihinde aşağıdaki paragraf ile TVTechTR macerasını başlatmıştım.  First of all I would like to mention that you can be sure that what you read in this blog is not copied from somewhere else. They are personally written by me. I am working as an R & D Engineer in Turkey. After graduated from electrical & electronics engineering department in 1995 I am working in television industry since 1998. TVTechTR , İngilizce olarak yazmaya devam ettiğim blogum. Sadece radyo ve televizyon teknolojileri konusunda yazılar yayınlıyorum. Blogu kurarken yurtdışı etkinliklerine blog yazarı olarak katılabilmek tek hedefimdi. 2015 ve 2018 senelerinde IBC fuarlarına basın akreditasyonu ile katıldım. 2019 için konuşmacı olmam yönünde davet alsam bile bütçemin denkleşmesi zaman alacağı için bu yıl böyle bir plan yapamayacağım.  Bu kez bambaşka bir motivasyon ile Fransızca yazacağım radyo ve televizyon teknolojisin

Ne iş olsa yapmaya hazır olmak yerine bir konunun uzmanı olmak her zaman daha iyidir. Ancak ikincisini, günümüzde çoğunlukla, iş dışı zamanlarda gene çoğunlukla, kendi cebinden para harcayarak yapmak zorunda kalıyoruz. Bu durumun nedenleri ve sonuçları ayrı yazıların konusu, bu yazıda, yayıncılık dünyası ve bilgi teknolojilerinin "yakınsaması" üzerine bir kaç şey yazmak istedim. Bilgi teknolojileri ( I nformation T echnology:IT), işlerin daha kolay ve daha hızlı yapılmasına olanak sağlayan çözümler üreterek bir çok sektörü dönüştürdü. Daktilograf diye bir kadro vardı bir zamanlar meselâ. IT çözümleri, yayıncılık dünyasında da bir çok alanda uzun senelerdir kullanılıyor. Kurgu setlerinde, kayıt ve kaydın gösterimi için kullanılan cihazlarda, kameralarda, ses ve görüntünün taşınmasında, aktarılmasında... Bu kadar fazla alanda IT cihazlarının kullanılması, senelerce yayıncılık için özel üretilmiş cihazlarla çalışmaya alışmış teknik personelin IT "jargon"unun öğr

Okumayı, araştırmayı ve yazmayı seven birisiyim. 20 seneden uzun süredir çalıştığım yayıncılık dünyasının video (görüntü) tarafında bir çok yeniliğe tanıklık ettim. Standart tanımlamalı (SD) yayınlardan yüksek tanımlamalı (HD) ve son olarak ultra yüksek tanımlamalı (UHD-4K) görüntüler ilk akla gelenler. Ses ise temelde fazla değişmedi. Mono - stereo, ben sektöre girmeden var olan teknolojik yenilik. Sıkıştırma teknikleri gelişse de sesin ele alınışına farklı bir yaklaşım, 5+1 - 7+ 1, 10+1 - 22+2'leri saymazsak, yaşanmadı denilebilir. İşte bu durum Next Generation Audio ile birlikte değişecek gibi görünüyor. Next Generation Audio (NGA) nedir? Kısaca tanımlamak gerekirse NGA öncesi dünyada sesin son hali, yapım esnasında, yapımcı tarafından veriliyor. Farklı kaynaklardan gelen sesler, bir ses karıştırıcısından (audio mixer) geçirilerek tek ses (peki stereo için sağ ve sol sesler, 5+1 - 7+1, vb için farklı hoparlörden farklı sesler) halinde yayınlanıyordu. Alıcı tarafta izleyic

"Mekân" etiketli yazı yazmayalı epey zaman olmuş. Hem burayı yazmalıyım dediğim yer çıkmıyor karşıma, hem de sadece mekân yazan bloglar var ve bu işi çok iyi yapıyor. Muhtemelen gereksiz girişin ardından buyurun Cafe de Pizza'ya.  Web sayfalarında, 2010 senesinden bu yana hizmet verdikleri yazılı . Adından da anlaşıldığı üzre, pizza konusunda iddialılar. Mekânda, pizza ile ilgili bir yarışmada alınan gümüş madalya sergileniyor.  "Gerçek İtalyan pizza"sı yapıyorlar ama diğer pizzalarla İtalyan pizzasının farkını sormayın bana, bilmiyorum. İnce sayılabilecek hamur üzerine, özenle seçilmiş malzemelerin konulduğu, kenarında hamur  çerçevesi olmayan bir pizzaydı yediğim. Menü, pizza ve makarna çeşitleriyle zengin. Makarnalarını da kendileri üretiyormuş. Makarnalardan tadına baktıklarımızı çok beğendik. Menünün  ayrıntılarına bakabilirsiniz. Tatlı olarak, gene kendilerinin yaptığı, profiterol ve cheesecake yedik. Profiterol kolayca yapılabileceği düşünülen an

Zaman zaman umutsuzluğa kapılıyorum. Araştır, oku, yaz, konuş, anlat...  Hepsi boş geliyor.  Okuyan yok, soran yok, dinleyen yok...  Sonra en azından " üzerime düşeni yaptım " diyebilmek adına devam etmem gerek diyorum. Kısa ve muhtemelen gereksiz girişin ardından buyurun : Konuyu takip edenlerin bildiği üzere Avrupa'nın kimi ülkelerinde 20 senedir süren bir "sayısal karasal radyo" macerası var. Teknik ayrıntısı çok olsa da işin özü kısa ve net: FM bandında büyük kentlerde bir sıkışıklık olduğu iddiası var. Aslında sonsuz bir kaynak olmayan frekansın "dolması" son derece doğal bir süreç.  88 - 108 MHz aralığında, birbirini rahatsız etmeyecek şekilde dizildiğinde 50-52 adet radyo istasyonu olabiliyor. Büyük kentlerde bu sayının aşılması durumda, ki bugün için İstanbul'da 100'ün üzerinde FM radyo istasyonu yayın yapmaya çalışıyor, işler karışıyor. Sayısal karasal radyo, temelde bu sorunu çözmeyi vaadediyor. Yayıncı için daha az ele

Yakın tarihimize ilgimi artık biliyorsunuz. Özellikle İttihat ve Terakki Cemiyeti dönemini anlayabilmek adına okuyorum sürekli. Bu sayede, araştırmacıları heyecanlandıracak bir kütüphaneye sahip oldum diyebilirim. İleride akademik çalışma yaparsam, bu birikim çok işime yarayacak. Merakım bu kez beni Nehir Yayınları tarafından 1992 yılında basılan Hatıralarla Yakın Tarih serisinden İttihat ve Terakki'nin Son Yılları adlı esere götürdü. Kitabın yazarı yok, haliyle. Ancak yayına hazırlayan ve sadeleştiren bir isim var: Eşref Yağcıoğlu. İttihat ve Terakki Cemiyeti, toplam 8 kongre gerçekleştirmiş. Her kongresi, ülkemiz tarihi için son derece önemli sonuçlar içeriyor. Kitapta konu edilen 1916 yılında, yani Birinci Cihân Harbi'nin üçüncü senesinde, düzenlenen yedinci kongresi. Hem Kongre zabıtları hem de Kongre sonrası Tanin gazetesinde çıkan yazılardan derlemeler yer alıyor kitapta.  Yağcıoğlu'nun sunuş yazısı, konuya yabancı olanlar için yetersiz. Belki böylesi bir kit

Otuz yaş, metabolizma hızında bir dönüm noktası. Otuz öncesi bir kaç hafta yediğime içtiğime dikkat ettiğimde, aldığım kiloları kolayca verebiliyordum. Kırk yaş ise neredeyse U dönüşü gibi oldu. Artık, bir kaç hafta yediğime içtiğime dikkat ettiğimde, elde edebildiğim tek şey kilo alışı durdurabilmek.  Hal böyleyken bir de kek günleri, hamur işleri resme eklenince, durum vahim bir hale doğru evrildi. Henüz geç değil diye düşünerek, kilo verme sürecini bir proje olarak ele almaya karar verdim.  Baştan söyleyeyim, tıp doktoru değilim, yapmaya çalıştığım mantıklı mı tıbbi açıdan bilmiyorum ve projelerden / planlardan nefret ederim. Gene de, bir süreliğine, planlı yaşamaya gayret edeceğim.  Projemin hedefi net olarak tanımlandı. Her ay, mevcut kilomun %2'si kadarından kurtulmak.  22 Ocak 2019'u 75 kabul edersek,  22 Şubat 2019 günü 73,5 22 Mart 2019 günü 72 22 Nisan 2019 günü 70,5 22 Mayıs 2019 günü 69 22 Haziran 2019 günü 67,5 olmayı hedefliyorum.  Belki