S A D E C E Ö Z G Ü R

Kitabın tam adı İnziva Diyalogları Hayat Üzerine Konuşmalar. Nota Bene Yayınları'ndan çıkmış, benim okuduğum 2017 senesinde yapılmış ilk baskısıydı. Nehir söyleşiler, anılar, geçmiş değerlendirmeleri hep ilgimi çekiyor. Beni yakın tanıyanların tespitine göre tarih merakımın arkasında da bu tür kitaplara ilgimin arkasında da " dedikodu sever " olmam yatıyor. Dedikodu sevmez biri olarak, bu tespite katılmıyorum elbette :) İnziva Diyalogları, üzerime karabasan gibi çöken bir kitap. Tanıtım notlarına böyle bir paragrafla başlamak, bu yükü hafifleştirme çabası aslında. Cengiz Türedi ve Naim Kandemir, 78 kuşağından iki Mülkiyeli. Türedi, 3. sınıftayken akıl sağlığını yitirip tamamlayamamış üniversite eğitimini. Yıllar boyu, kitaptan okuduğuma göre hâlen, süren tedavilerle sağlığına kavuşmuş. Kandemir, Türedi'nin okuldan arkadaşı ve yoldaşı. İkilinin yaptığı telefon konuşmalarının deşifresinden oluşuyor kitap.  İki önsöz var, yazarların önsözlerinden başka. Biri Dr. S

Bu yazı ile bir deneme döneminin de sonuna geldim. Blogda format değişikliğine gitmiştim bir süre önce. İki yana yaslamak yerine ortaya hizalı ve font olarak Verdana yerine Courier, son olarak tek fotograf... İtiraf ediyorum ki çok severek okuduğum öykülerle dolu, bir süreliğine sessizliği seçmiş bir blogdan "esinlenmiştim", siz kopyalamıştım diye de okuyabilirsiniz...  Neyse, denedim ve zor geldi öyle kısa kısa yazmak. Büyük/küçük harflere dikkat etmemek ve daha bir sürü şey... Eski iyidir, en azından daha fazla ben... 2018 neden zordu? Aslında aynı ülkede yaşıyorsak, sorunun yanıtını enaz benim kadar biliyorsunuz... Yok, bizce sorun yoktu, diyorsanız, yanlış bir yönlendirme ile gelmişsiniz bu adrese. Vakit kaybetmeyin boş yere... Kişisel gündem, sağlık, haberler, kayıplar, iş-güç... Hepsinin türlü zorlukları oldu sene boyu.  Bitsin artık dediğim çoktur.... Neyse ki bitecek bir kaç gün sonra. 2019 hedefleri diye bir şey yazmıştım bir kaç gün önce. O yazıyı

kitabın tam adı Paris Dünyanın En Romantik Kenti. Mine G. Kırıkkanat'ın çeşitli tarihlerde yazdıklarından derlenmiş bir kitap. Kırmızı Kedi'den Temmuz 2017'de ilk baskısını yapan eserin Eylül 2017 tarihli üçüncü baskısını okudum.  2014 yılında, bir seneliğine Paris'te yaşayacağımızı öğrendiğimde, adında Paris geçen kitapları edinmiştim. Kırıkkanat'ın kitabı yoktu bu seçimi yaptığımda. yazılarını Cumhuriyet gazetesinde ilgi ile takip ettiğim isimlerden birisi, hakkında fikir sahibi olduğum bir kenti yazınca, hiç düşünmeden alıp okudum.  bence Paris bir fil gibi, herkes tuttuğu yerini tarif ediyor.  kimi 3-5 günlüğüne tur ile gidip en turistlik yerlerini gezip, marka kafelerde oturup, " to do list "ine " check "ler atıp dönüyor ve Paris onun için " must see " bir yer oluyor.  kimi işçi olarak gitmiş, ailesine iyi bir gelecek sağlamayı amaç edinmiş. çocuklarının, ne kadar iyi eğitim alsalar da Fransa'nın vatandaşı olsalar da

2019'da yapmayı istediklerimi yazdım bir kaç gün boyunca facebook'ta. burada onları bir araya toplayayım. malum, blogum facebook hesabımdan çok daha kalıcı... daha az kek/börek daha fazla spor yap bu bir istekten ziyâde zorunluluk. 2018'in son günlerine girerken tartıda gördüğüm kilo, tüm zamanların en fazlası olunca, önlem almam şart ne yazık ki. yoksa ne kek/börekten sıkıldım ne spor aşkım depreşti... daha çok oku daha az konuş her ikisini de çok seven birisi olarak birini tercih etmek durumunda kalmak hoş değil :) ancak, etraf gittikçe çoraklaşırken konuşmak, eskisi kadar keyif vermiyor. diyalogdan monologa dönüştü sohbetler çoğunlukla. en kötüsü, ortamda bilgi yerine fikir sahibi olanlarla konuşma çabası... daha az dırdır daha çok şükür et sahip olmam gerekirken, olamadıklarım konusunda çok dertlendim zamanında. hak ettiğimi düşündüklerim ile bana verilenler hiç denk olmadı. okumanın ve düşünmenin sonrasında, dırdır etmenin hiçbir şeye yaramadığını, sahip

her haber bülteninin sonunda " ekonomi ye dair notlar" bulmayı doğal karşılayan, dış politikayı ilgilendiren bir konuda uzman bir muhabirin yorumlarını bekleyen bizler, teknoloji ile ilgili haberler konusunda, ajansların ve/veya şirketlerin yayınladığı bilgilerle yetinmek zorunda kalıyoruz çoğu kez. çoğu kanalda, yetkin teknoloji haberleri editörü yok. oysa, teknolojiye meraklı, mühendislik eğitimi almış, haber diline hâkim insan bulmak zor değil :) en azından benim tanıdığım, bu işi yapmaya çok hevesli biri var.  adı lazım değil, baş harfi Ö :) Turkcell'in HotSpot ile ilgili son açıklaması üzerine yazayım dedim bunu. teknoloji haberleri editörünün olmaması, gerçekten çok önemli...

Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları'nca "kamuoyunun ilgisini çekebilecek konulardaki bilgi varlığını özet ve kolay okunur bir şekilde aktarmayı amaçlayan, konulu bir söyleşi dizisi" olarak tasarlanan " 99 sayfada " serisinden bir eser alzheimer ve parkinson. söyleşiyi gerçekleştiren Didem Ünsal , söyleşilen isim ise Prof. Dr. Murat Emre . Ünsal, sağlık haberleri konusunda uzmanlaşmış bir gazeteci; Emre Hoca ise hareket bozuklukları konusunda uzmanlaşmış bir nörolog. ilk baskısını 2006 senesinde yapan eserin, 2014 senesindeki 3. baskısını okudum. 99 sayfada serisi , tam da amaçladığı gibi, kolay okunulan, fazla teknik ayrıntıya girmeden, herkesin merak edeceği sorulara konunun uzmanı olmayanların da anlayabileceği sadelikte yanıtlarla ilerleyen kitaplar üretmiş.  giderek daha uzun yaşayan insanlar, daha önce sık rastlanmayan bir takım sağlık sorunlarıyla yüzleşiyor. parkinson ve alzheimer , çoğu kez karıştırılan, "nörodejeneratif" hastalıklar. 

her sene olmasa da yaptığım bir şey, sene sonu yazısı. 2019 gelmeden yazmayı istediğim bir kaç konu ve bir kaç kitap olsa bile, gecenin bu saatinde (22.30) o yazılar için enerji m yok.  2018 epey ilginç bir yıl oldu/oluyor. kendimle ilgili öğrendiklerim ve sonuçları... 2019, bu bilgiler ışığında, önceki yıllara kıyasla, daha denge li geçer umarım.  denge, hayatın özü sanırım.  kaybetmemek lâzım, toparlaması maliyetli oluyor... şimdiden huzur ve barış getiren bir yıl diliyorum tüm alemlere...

alt başlığı, " farklı bir aşk hikâyesi" olan novella, Le Guin'den okuduğum ikinci eser. Mülksüzler 'i çok sevmiştim ve hâlâ çok özel bir yeri vardır hafızamda. " D evrim'i satın alamazsınız. Devrim'i yapamazsınız. Devrim olabilirsiniz ancak. Devrim ya ruhunuzdadır, ya da hiç bir yerde değildir . " sözünü kimi yazılarımda kullanırım meselâ.  her yerden çok uzakta ise iki saatte okuduğum, 96 sayfalık bir ergen sevdası. ancak bu sevdayı anlatan Le Guin olunca, hayatın akışını planlamaktan aile içinde belirlenmiş ve kimi durumlarda üzerimize tam oturmayan rollere, hayattaki amaçtan eğitim sistemine bir çok değinmeyi de içeriyor.  novella , benim tanımıma göre romandan kısa öyküden uzun metinler, yazmak bence en zoru. öykü olsa yazılan daha sınırlı bir anlatım tatmin edecek, roman olsa istediğiniz kadar uzatabileceğiniz bir alana sahipsiniz ama ikisinin arasındaysa boyut, iş zorlaşıyor.  Dostoyevski'nin novellaları çok başarılıdır bence. Le

yayıncılık sektörünün uzun süredir beklediği Türkiye yapımı ilk Netflix dizisi Hakan: Muhafız bugün platforma eklendi. İlk sezonu 10 bölümden oluşuyor. Türkçe ve İngilizce seslendirmeli, Türkçe, Arapça, İngilizce ve Yunanca altyazılı olan dizinin b aşrollerinde Çağatay Ulusoy, Hazar Ergüçlü (Medcezir), Okan Yalabık (Muhteşem Yüzyıl) ve Ayça Ayşin Turan (Meryem) yer alıyor. Aslında başrolde İstanbul var desek daha doğru olur sanırım. Kentin gizemli tarihi, Ayasofya, Kapalı CarsÇ dizinin içerisine çok güzel eklenmiş. Umarım turizme katkısı büyük olur.  peki, sektör açısından bu dizi neden önemli? öncelikle, klasik TV yayıncılığında, her hafta bir bölüm mantığından farklı bir yaklaşım var. tüm sezon, ilk yayın tarihinde hazır ve internetin olduğu her yerde her cihazdan her zaman izleyebiliyorsunuz... dizinin bölümlerinin uzunluğu da alıştığımızdan farklı. ilk sezonun 10 bölümün arasında en uzun olanı 45 dakika. 10. bölüm, sezon finali ise, 31 dakika. reklam yayını da yok elbette

uzun uzun yazamıyorum artık.kısa yazabilmek zor, ama alışmaya çalışıyorum. vegan ol desem de olmayacak okuyanların çoğu,biliyorum. gene de bir umut... dışarıda yiyecek bulamam diye endişe etme. aç kalmasın merak etme....

adettendir sene sonu değerlendirmeleri.  son ayın ikinci yarısına yaklaşırken, bir değerlendirmede benden olsun. öncelikle, bu yıla dair bir iki not düşeyim. senenin ortası, benim için yeni bir başlangıç oldu. iyi de oldu. bu başlangıç, kış uykusundan uyandırdı, hem beni hem blogu... senenin ikinci yarısı yeniden aktif hale getirdiğim bloga eklediğim kitap notu dökümü şöyle: haziran 2018 : 8 temmuz 2018 : 3 ağustos 2018 : 2 eylül ve sonrası 2018 : 5 toplam : 15... bol kitaplı günler....

tesadüfler sebep oldu bu kitabı okumama. ne Trevanian bilirdim ne Şibumi. oysa her ikisinin de epey tutkunu varmış.  "bir kitap okudum, hayatım değişti" diyemem Şibumi için. işin doğrusu, bu sözü söyleyebileceğim bir kitap var mı bilmiyorum. bir yanıyla tipik Amerikan best-seller, bir yanıyla dünya siyasetinin sırrını anlamak isteyenlere yanıt veren metin.  go, mağara araştırmaları kitabın akışına iyi yedirilmiş. bölümlerin adları da go oyunundan alınma. Olasılıksız adlı bir roman vardı, bir dönem çok satan. o romanın yazarıyla yapılmış bir söyleşiyi okumuştum. söyleşide bu tip romanların formülünü anlatıyordu. Tervanian mahlasıyla yazan Rodney William Whitaker'ın bu formülden haberi var mı bilmesem bile Şibumi, formüle uyuyor. uzun lafın kısası, hızlı okuyacak, sonrasında geçen vakte üzülmeyeceğiniz ancak bir kaç hafta sonrasında pek bir izi kalmayacak bir roman okumak istiyorsanız Şibumi iyi bir seçim. Dan Brown sevenlerdenseniz meselâ, hararetle tavsiye e

nehir söyleşiler çoğalıyor. okuduğum ilk nehir söyleşi, Molotov Anlatıyor idi. fırsat bulup bloga kitap hakkında bir şeyler yazamadım hâlen. Yavuz Dizdar'ın Yemezler adlı kitabını okumuş ve çok etkilenmiştim.  son dönemde hekimler, "sistemin bir parçası" olarak gösteriliyor/görülüyor. benzetme ne kadar doğru olacak bilemiyorum ama sanki dışarıda yemek yerken arılar rahatsız etmesin diye uzakta bir tabağa bırakılan et gibiler. ana yemeği kurtarmak için gözden çıkartılabilecek parça. burada ana yemek sağlık endüstrisi...  Yavuz Dizdar'ın "nehir söyleşisi" Şükriye Özgül'ün akılcı ve akıcı sorularıyla ilerliyor. özel hayata fazla girmeden, ancak vurucu kimi olayları es geçmeden, iyi bir denge tutturulmuş. kitaptan aklımda en fazla kalan Dizdar'ın geleceğe yönelik tahminleri.  hekim ile oto tamircisi benzetmesini çok beğendim. tamirci, eskiden arabanın sesinden sorunun nereden kaynaklandığını tahmin eder ve sonrasında bir takım testler ile teşhis