S A D E C E Ö Z G Ü R

tri ci olarak okunan üçüncü nesil mobil şebeke işletme lisansları dağıtıldı. Konu ile ilgili keyifli bilgilendirme sayfası buldum. İlgilenmek / bilgilenmek isteyen okurlarımla paylaşayım istedim: http://www.turkcell3g.com/

IPTV mi internet televizyonu mu tartışmasını yapaduralım, yeni medyanın başarılı örnekleri çoğalıyor. M.Serdar Kuzuloğlu ile Timur Sırt'ın teknoloji sohbetleriyle başlayan yayını ( teknosohbet.tv ) televidyon.com adresinde devam ediyor. Yeni portalda teknoloji yorum videolarının yanısıra, sinema, futbol gibi bir çok kişinin ilgisini çeken konularda da keyifli sohbetleri izleyebiliyoruz. Geniş bant internet (ki hangi hızın geniş banta karşılık geldiği tartışmasına pek girmeden:) erişimi olan herkesin sorunsuz izleyebileceği kaliteli görüntülerin arasına reklam yerleştirilmiş. Yeni medyada erken yer almak avantajlı olacaktır.

Sektörden olsanız da olmasanız da duyduğunuz bir terimdir HD. Çoğunlukla yüksek çözünürlük olarak bilinse bile doğru çevirisi yüksek tanımlamalıdır. Televizyon yayıncılığında yeni bir dönemin kapısını aralayan teknoloji olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Yüksek tanımlama terimi (HD) aslında varolandan yüksek anlamında kullanıldığı için tarih boyunca farklı değerleri ifade etmiş. Televizyonun siyah beyaz olduğu yıllarda bile HD olarak adlandırılan format varmış mesela :) Günümüzde bahsedilen ise satır ve pixel sayısı ile tarama tipine göre farklı isimler alan yenilikler bütünü. Temelde 3 HD formatından bahsedilebilir: 1080i, 720p ve 1080p. i=interlaced p=progressive anlamında kullanılan kısaltmalar. 1080, 720 ise satır sayıları. Halihazırda kullanmakta olduğumuz PAL'in 576'sı aktif olarak kullanılan 625 satırı olduğunu akılda tutarsak HD görüntülerin çok daha ayrıntılı (5 kat kadar deniliyor) olacak. Günümüzde DIGITURK, D-SMART tarafından yapılan HD yayınlar 1080i formatında ve

Fotograflar, yoruma gerek bırakmıyor aslında. Gene de bir iki satır yazayım. İstanbul boğazının en güzel yerlerinden birisi Bebek. Sahildeki kafelerin girişleri caddeden yapılıyor. Manzaraları yukarıdaki gibi :) Bebek badem ezmesi, yıllardır sürdürdüğü özenli imalatına devam ediyor. Kimilerince şekeri az olarak değerlendirilse de bence ezme yapılan yemişin (badem ya da antepfıstığı) kendi tadını almanıza olanak sağlayacak düzeyde konuyor şeker. Badem-fıstık ezmenizin yanında günün kahvesinden (3,75 YTL bugünlerde) alıp kuruluveriyorsunuz Bebek Starbuck 'ın alt katında denize yakın bir masaya. Denizle aranızda mutlaka bir kaç masa oluyor ama sabrettiğinizde denize sıfır masaya ulaşabiliyorsunuz ve yukarıdakine benzer fotografları çekebiliyorsunuz... Bebek Starbucks'ın adresi şöyle: Cevdetpaşa Cd. No:30 Bebek, Beşiktaş, İstanbul, Tel: 0.212.287 43 63

Her köşesi ayrı sürprizlerle dolu İstanbul'u keşfe devam ediyoruz her gittiğimizde. Bu kez Yıldız Sarayı'nı ve parkını keşfettik. Yıldız Sarayı , Barbaros bulvarından yukarıya doğru çıkarken yolu sağ tarafında kalıyor. Girişi Yıldız Teknik Üniversitesi'nin de girişinin olduğu sapaktan. Yukarıya kadar çıkan yol sarayın girişinde son buluyor. Şimdilerde müze olarak ziyarete açık olan bölüm, sanırım sarayın toplam binalarının %10 falandır. Görkemli bahçesi, binaların büyük bölümü tadilatta. Tadilatın ne zaman biteceği meçhul. En azından müzedeki görevlilerin bilgisi yok. Sarayın ihtişamı Viyana'da gördüklerimden aşağı kalır değil. Ancak oradaki saray-müzelerin düzenlemesiyle Yıldız'ı karşılaştırmak olanaksız. Yılların etkisiyle soluklaşmış bir kaç bilgilendirme panosu dışında bilgi yok. Audio guide (sesli rehber) sistemi elbette yok. Oysa yıllar boyu Sultan Abdülhamit'in konut ve idare merkezi olarak kullandığı, M.Kemal'in Samsun'a gitmeden önce Vahdettin

CEBIT ile ilgili yazmaya devam edeyim bir süre. Sektörü yakından izleyenler için, konferansta konuşulanlar sürpriz şeyler değildi. Gerek ülkemizde gerekse yurtdışında yakınsama (convergence) bir süredir gündemde. Yayın ile bilgi teknolojilerinin bir araya gelmesi, daha somut ifadesiyle televizyon ile internetin buluşması diyebileceğimiz bir kavram yakınsama. Büyük resme baktığımızda yayın işinde uzmanlaşmış şirketlerin (Tandberg Television ve Scientific Atlanta gibi) telekom/veri iletişimi konularında uzmanlaşmış şirketlerce (Ericsson ve Cisco gibi) satın alınmasıyla hızlana bir süreç yaşanıyor son yıllarda. Konferansın özellikle ilk günündeki IPTV konulu sunumları bu gözle değerlendirmek gerekli. Konferansta IPTV operatörü olmak için hazırlık yapan TTNET, set üstü kutusu ve IPTV uyumlu televizyon gibi hazır cihazlar sunan VESTEL, Avrupa Yayın Birliği (EBU) ve RH Danışmanlık şirketi adına sunumlar yapan değerli konuşmacılar yeni teknolojilerle birlikte televizyon sektöründeki muhtemel

Sektörel fuarların kimileri ilgili sektörlerince kabul görmüş durumda. Hannover Messe adlı şirketin CEBIT adı altında düzenlediği iki fuar, CEBIT Bilişim ve CEBIT Yayıncılık (resmi adları daha uzun olmakla birlikte) bu tür fuarlardan. Her sene kasım ayı, CEBIT Yayıncılık ayı oldu artık. Bu yıl 12. düzenlenen fuarın yanı sıra bu kez WOW oteline alınan konferans, üst düzey yabancı konuşmacılarıyla yararlı geçti. 20 kasım perşembe günü başlayıp 23 kasım pazar günü sona eren fuar gene iki ayrı salında gerçekleştirildi. Daha çok son kullanıcıya yönelik ürünlerin sergilendiği 10 numaralı salon uydu alıcısı satan şirketlerin standlarıyla doluydu. TURKSAT'ın sayısal kablo yayınlarıyla ilgili yeni markası olan Teledünya'nın da tanıtımını yaptığı stand ilgi çekiciydi. D-SMART, Sony ve Sanyo iki salon arasındaki girişte ürünlerini sergilemeyi seçmişlerdi. 9 numaralı salonda TRT, Çocuk kanalı başta olmak üzere yeniliklerini tanıttı. Yayın sektörünün profesyonellerine hitabeden 9 nolu salon

İstanbul'un her köşesi ayrı sürprizlerle dolu. Edirnekapı'daki Kariye Kilisesi Müzesi ve müzenin yanı başındaki Kariye Oteli'nin Asitane adlı restaurantı son gezimizin sürprizi oldu. Müzeyi ve eşsiz mozaiklerini başka bir yazıya bırakarak Osmanlı sultanlarının yemeklerinden oluşan şaşırtıcı menüsüyle Asitane 'yi anlatmak istiyorum. Asitane'nin iyi düzenlenmiş web sayfasındaki tanıtım yazısıyla başlamalı belki: Osmanlı Mutfağı, gizli kalmış bir hazine, 700 yıl boyunca yaşamış dev bir imparatorluğun lezzet mirası. Orta Asya, Anadolu, Orta Doğu ve Balkan ülkeleri lezzetlerinin harmanlanması sonucunda zenginleşmiş ve sınırları içindeki toprakların yemek kültürleri üzerinde derin izler bırakmış... Ancak, ne yazık ki bu zengin mutfak, aşçı loncalarının yemek ve pişirme bilgilerini meslek sırrı olarak saklama geleneğinden basılı dökümanlara geçememiş ve günümüze hakkıyla taşınamamış. Asitane Restaurant olarak bizler, 1991 senesinden beri bu görkemli mutfağın sak

Express'in müdavimlerindenim. Hatta bu dergi ile ilgili bir yazı da yazmıştım zamanında. Şimdilerde Mesele adlı yeni bir dergiyi de düzenli almaya çalışıyorum. Agora kitaplığının çıkarttığı Mesele , aylık olarak yayınlanıyor. Express'i severek okuyanların Mesele'yi de seveceklerini düşünüyorum.

Uzun yıllardır doğalgaz ile ısınan ve bu sayede kış aylarında da temiz havaya kavuşan başkent, son zamlardan sonra eski haline döndü. Özellikle gecekonduların yer aldığı/komşu olduğu semtlerde akşamları kesif bir kömür kokusu genizleri yakıyor. Anlaşılan doğalgaz bağlantısı olan evlerde bile uygun şartlar mevcut ise sobalar kuruldu. Odun-kömüre geri dönüş yapıldı.

Yayıncılık sektöründe çalışanların, özellikle IBC, NAB gibi uluslararası fuarlara katılma olanağı bulamayanların merakla beklediği CEBIT yayıncılık fuarı önümüzdeki hafta perşembe gününden itibaren İstanbul Fuar merkezinde başlamış olacak. Bu yıl 12. düzenlenen fuar ile birlikte ilk iki gün (20-21 Kasım 2008) uluslararası katılımlı konferans yapılacak. Bugüne kadar yabancı konuşmacılar yer almıştı konferansta, ancak bu sene kadar üst düzey katılımcının yer alacağı bir konferansa daha önce rastlamamıştık. CEBIT yayıncılık konferansına katılacak 3 önemli konuk var. Bunlar sırasıyla SES Astra'nın CEO'su ve Başkanı Ferdinand Kayser, ABD Ulusal Yayıncılar Derneği (NAB) Başkanı David K. Rehr, ve Uluslararası Yayıncılar Birliği (IAB) Başkanı George Waters. Konferansın ilk günü içerik üretimine, ikinci günü ise içerik dağıtımına ilişkin konulara ayrılmış. Konferansın ayrıntılı programını http://www.cebit-bcs.com/konferans_programi.html adresinden görebilirsiniz. Bu konferansların düz

Ferzan Özpetek, insan ilişkilerini inceleyen filmler yapmaya devam ediyor. İki çocuklu, boşanmış, annesi ile birlikte yaşamaya başlayan kadın ayaklarının üstünde durmaya çalışırken, adam (bakan koruma polisi olarak çalışmaktadır) karısını unutamamış ve giderek saplantıya dönüşen bir tutkuyla eski günlerini aramaktadır. Bu aile ile babanın korumalığını yaptığı bakanın ailesinin 24 saatinin anlatıldığı film dramatik bir son ile bitiyor. Aslında filmin başında gördüğümüz sahne ve gelişmelerden sonu kestirmek zor olmuyor. Sonunu bilmek, filmi izlenmez yapmıyor. Yakın plan çekimlerle güçlendirilmiş anlatım, İtalyancanın kendine has müziği ile birleşiyor. Gabriele Paolino'un canlandırdığı Kevin (ailenin küçük çocuğu), göz tembelliği nedeniyle taktığı tek camı puslu gözlüğü ve tombulluğu ile çok sevimli. Özpetek, daha önce çalıştığı oyuncularla çalışmayı tercih eden bir yönetmen anlaşılan. Serra Yılmaz, yönetmenin vazgeçemediklerinden. Bu filmde de sonlarda dondurma satıcısı olarak görüyo

Casino Royal ile başlayan Daniel Craig'li James Bond serisinin ikinci filmi vizyona girdi. Casino Royal ile başlayan değişim son 007 filminde hız kesmeden sürüyor. Daha önceki filmlerin bir sahnesinde yer alan "Bond...James Bond" sözü, değişmez içkisi votka martini, Bond kızı ile olan aşna fişne işleri bu filmde yok. Filmde olmayanlardan biri de Mr.Q. Q, teknolojik oyuncaklar yapıp Bond'un olurolmaz yerlerde kullanması için veren deli/dahi tip. Craig'li Bond'un ikinci filminde alıştığımız Bond filmlerinden uzaklaşma sürüyor. Dünya gündemiyle daha içli dışlı, yer yer takibinde zorlanılacak kadar harehetli takip-dövüş sahneleriyle dolu, espirilerin neredeyse hiç yer almadığı bir film olmuş Quantum of Solace. Bu gidiş sürerse bir efsanenin daha sonu gelir. En azından benim için.

Aziz Nesin'in eserinden güncelleştirilerek sahnelenen Deliler Boşandı, Ankara Ekin Tiyatrosu tarafından izleyiciyle buluşuyor. Nesin'in söylediği ve epey tartışılan ülke halkının zekasına ilişkin tespiti, oyunu güncelleştirenlerce doğru kabul edilmiş anlaşılan. Hani oranlar vardı beyan edilen. %40-60 sayıları. Herkesin kendini azınlıktaki bölgede varsayıp az bile söylemiş dediği :) Tiyatro eserlerinde hiç sevmediğim bir tarz. Lafın tamamını söylemek, izleyicinin gözüne sokmak mesajları. Deliler Boşandı'da, özellikle ilk perdede tam olarak bu yapılıyor. Seçimlerde alınan oylara göndermeler, mevcut siyasi yapıya göndermeler daha dolaylı yapılsa keyif verici olabilecekken direkt cümleler kurulunca rahatsızlık veriyor. Oyuna bilet alıp gelenlerin büyük çoğunluğunun zaten bildiği durumları döne döne anlatmanın kime ne yararı olur anlamak zor. Deliler Boşandı'nın oyunculuklarına ve müzikli danslı yapısına ise diyecek yok. Özellikle Bülent Yıldıran çok başarılıydı. Tek perdel

Bu girdiyi yazdığım gün sayfaya erişim yapılamıyordu. Sayfanın adresini yazdığınızda Diyarbakır'da bir mahkemenin aldığı karar karşınıza çıkıyordu. Digiturk'ün yayın haklarını ihlal eden bir grup blogspot uzantılı site sahibine karşı başlatılan hukuki süreç, tüm blogspot uzantılı sitelerin kapatılmasıyla sonuçlandı. Teknoloji, her geçen gün ilerliyor. Bu ilerlemeyi kimi zaman bizler (bu sektörün çalışanları) bile takip edemiyoruz. Hukukçuların bilgi teknolojilerinde uzmanlaşmalarıyla yukarıda kısaca özetlediğim benzeri aksaklıkların azalacağını umarım. Bu süreçte, kısa süreli de olsa, sayfamdan ayrı kalınca yazmanın, bildiklerimi-gördüklerimi paylaşmanın benim için ne kadar önemli olduğunu bir kez daha farkettim. Yeniden merhaba!

Sinema sezonunun törenle açılışından sonra tiyatro sezonunu da açtık. Bir devlet tiyatrosu oyunu ile: Suçlu Yürekler . Devlet tiyatrolarının tanıtım sayfasındaki yazıdan bir alıntı ile başlayayım oyun hakkındaki görüşlerimi yazmaya: İnsanı yalnızlığa iten ve kaybolan Amerikan ideallerini; uzunca bir süredir birbirinden ayrı ayrı yaşayıp, hiçbir anlamda birbirine benzemeyen, fakat en küçük kız kardeşin cinayete teşebbüsü nedeniyle bir araya gelen ve sürekli birbiriyle rekabet eden üç kız kardeşin beklenmedik buluşmalarını ve onların fırtınalı geçmişlerini resmederek vurgulayan Plutzer, Golden Globes, New York, Film Critics Circle Awards gibi pek çok ödül kazanmış, Diane Keaton, Jessica Lange, Sissy Spacek' in oynadığı film versiyonuyla 3 dalda Oscar' a aday olmuş tatlı sert bir komedrama. Sizi bilmem ama yukarıdaki yazıyı okuduğumda Amerikan ideallerine, insanı yalnızlığa iten ideallere sert göndermeler bekliyordum. Kapitalizme yönelik eleştiriler bekliyordum. Ama gelin görünki

Gitmeden önce eleştirilerinin oldukça kötü olduğunu duymuştum, yönetmenin Erden Kıral olduğunu görünce aklıma 1990'lı yılların sonlarında izlediğim Avcı filmi gelince sinemaya girme konusunda kararsızlık geçirdim bir süre. Gene de Türk sinemasına katkı ve Murat Han'ı izlemek için girmeye karar verdim. İyi ki de izlemişim. Avcı gibi deneysel bir film izlemekten korkuyordum. İzmir'e doğru giderken Manisa'nın Salihli-Turgutlu gibi ilçelerinde yol kenarında görünen tuğla-kiremit fabrikalarında çalışanların yorucu hayatlarından bir kesit ile başlıyor Vicdan , adının filmin konusu ile pek bir bağı olmasa bile (zorlayınca bir şeyler bulunabilir elbette ama zorlamak lazım). Filmin konusu hakkında bir şey yazmayacağım, izleyecekleri kızdırmamak adına. Tülin Özen ile Nurgül Yeşilçay'ın oynadığı karakterleri değiştirsek çok daha başarılı bir sonuç çıkardı diye düşündüm izledikten sonra. Tülin Özen daha süssüz daha inandırıcı oynamış. Rolünün hakkını fazlasıyla vermiş. Murat Ha

Santiago de Chile, Şili'nin başkenti. Kuzeyden güneye 4300 km, doğudan batıya ise 200 km büyüklüğe sahip, deyim yerindeyse ip gibi ince uzun bir ülke Şili. Vikipedia'daki bilgilere göre yüzölçümü sıralamasında 756.096 kilometrekare ile 39. (Türkiye 34. sırada 814.578 kmkare ile). Yüzölçümü ülkemize yakın olsa da nüfüs bakımından epey gerilerde. Türkiye 18. sırada yer alırken, Şili 16 milyon civarındaki nüfusu ile 60. sırada yer alıyor. Nüfus yoğunluğu km kare başına 21 kişi sadece. Türkiye'de ise 80 kişinin üstünde. Kuzeyindeki çöl ve güneyindeki Patagonya bölgesinin yerleşime pek uygun olmadığını göz önüne aldığımızda 16 milyonluk nüfusun, yüzölçümü bakımından büyük de olsa, belli merkezlerde toplanmasını normal karşılamak gerekiyor. Buna karşın Santiago'nun 6 milyon kişiyi barındırması şaşırtıcı. Nüfusun neredeyse %40'ı tek kente toplanmış ve bu kent büyük depremler geçiren bir yer. Son dönemlerde yapılan binalar, depreme dayanıklı yapılıyormuş. Fotograflardan

değerli okuyucularım, kısa süreli uzun mesafeli gezimiz bitti. döndük geldik kürkçü dükkanına. yazılar zaman içerisinde gelecek. haritadan bakınca epey mesafe var gittiğimiz yerle ankara arasında. bir başkentten diğerine gittik bu kez. paris aktarmalı santiago: güney amerikanın en güvenli sayılan ülkesi şilinin başkenti. dünyanın seçimle gelmiş ilk sosyalist lideri Allende'nin, nobel ödüllü şair Neruda'nın ülkesi.

Son yıllarda Amerika kıtasının ortasında ve özellikle güneyindeki ülkelerde, kimilerince beklenmedik gelişmeler yaşanıyor. 1960'lı yıllarda Küba devriminde Fidel Castro ile birlikte savaşan ve zafer sonrası bir süre çeşitli bakanlık görevleri yürüten Che'nin tüm kıtada devrim umudu 50 yıl gecikmeyle de olsa gerçekleşiyor mu? Oldukça güncel bir konu aslında Akalın'ın inceleme kitabında ele aldığı. Kitap, Cüneyt Akalın'ın çeşitli tarihlerde çeşitli dergilerde yazdığı yazılarla birlikte kitap için kaleme alınmış değerlendirmelerinden oluşuyor. Öncelikle Venezüelave Chavez'e ilişkin yazılara yer verilmiş. Bu bağlamda Latin Amerika'nın CNN'i ya da El Cezire'si olarak düşünülebilecek Telesur haber kanalı da anlatılmış. Bu bölümü, Latin Amerika'nın sömürgecilikten kurtuluşunu sağlayanların başında gelen Simon Bolivar'ın anlatıldığı bölüm izliyor. Ardından ülkelere kısa değerlendirme yazılarıyla değiniliyor: Küba, Brezilya, Arjantin, Şili, Bolivya, Meks

Malum 2006 yılında yazdığım bir ileti üzerine epey yorum ve katkı geldi. Konumuz Sakarya caddesindeki güzel mekan Göksu Restaurant'tı. Seneler geçtikçe aynı mekanın Nenhatun caddesi üzerindeki yeni yerinin ne zaman açılacağına ilişkin tahminler sayfama eklendi. Her yazan, yeni yerin açılış tarihini tahmin ediyordu. Sonunda Göksu Restaurant İşletme Müdürü tahminlere son noktayı koymuş . 2006 tarihli yazının son yorumunu dikkatlerden kaçmasın diye aşağıya da kopyaladım. Bu vesile ile değerli okuyucularımın Ramazan bayramını da kutlamış olayım. Huzur, sağlık ve esenlik dileklerimle... öncelikle lokantamız için yapmış olduğunuz yorumlara çok teşekkür ederim.yeni yerimizi açmakta gerçekten biraz geciktik ama bu gecikmenin sebebi sizlere en mükemmeli sunma arzumuzdan kaynaklandı ama inanın muhteşem bir mekan oldu ve tabiki buna ilave olarak menü ve personel eğitimi tamamlandı yani artık ocakta açabiliriz diyoruz.sizlere ve ankaralılara hoş kaliteli hesaplı bu mekenı biran önce açmak dil

İlk mallımız Ankamall adıyla açılmıştı. O tarihlerde TDK Başkanı'nın bir açıklamasını çok beğenmiş ve blog sayfamda da paylaşmıştım . Şimdi ikinci mallımız da açıldı. Bu kez bir semtin adını kullanarak: Malltepe. Yılların Maltepe'si şimdi MALLtepe haline geldi. Eh bize de Ankara'da mal mal, pardon mall mall dolaşmak düşüyor :)

Yüzyıllık Yalnızlık, Kolera Günlerinde Aşk, Benim Hüzünlü Orospularım, Kırmızı Pazartesi gibi birbirinden tanınmış eserlerin yazarı Marquez'in Şili'li yönetmen Miguel Littin'in 1985 yılında yaptığı iki aylık kaçak Şili belgeseli çekimi macerasını kaleme aldığı anlatı roman Şili'de Gizlice . Türkçe'ye çevirisini İlknur Özdemir yapmış. Allende döneminde halkın aydınlanmasına destek olması için filmler yapan, Halk Birliği'nin destekçilerinden Littin, 11 Eylül 1973'de (ne ilginç tesadüf değil mi? 11 Eylül 1973-12 Eylül 1980) Amerika destekli darbe ile Pinochet'in iktidara yerleşmesinin ardından canını zor kurtarmış ve önce Meksika'da sonra Mardid'de yaşamını sürdürmüş. 1985 yılında Şili'nin diktatörlük altında geçirdiği 12 yılda yaşadığı dönüşümü dünyaya anlatmak için gizlice ülkeye gelip, birbirinden bağımsız ve habersiz 5 film ekibiyle 2 ay sürecek çekimler yapmış. Kitap, bu süreci anlatıyor. Marquez, Littin ile 1986 yılında saat süren söyle

Ne zaman bu üç kelimeyi yanyana görsem, duysam, aklıma hemen meşhur marş gelir: baskı zulüm ve kandır. Günlerin bugün dünya piyasalarına getirdiği de marştan farklı değil. Biraderler, sigorta devleri batarken/kurtarılırken arada olan gene emeğiyle geçinme derdine düşenlere oluyor ve olacak. Büyük bilgisayar şirketlerinden birisinin genel müdürü açıklamış 24600 kişiyi işten çıkartacağım diye. Aileleri ile birlikte düşününce büyük bir ilçeyi oluşturacak sayıda insan geçim derdine düşecek demektir bu. Marş devam eder: ancak bu böyle gitmez, sömürü devam etmez... Eder mi etmez mi yaşayıp göreceğiz.

Televizyon (daha geniş düşünür ve söylersek ekran-monitör İngilizcesiyle display) sektöründe bir süredir LCD mi plazma mı tartışması sürüyor. Benim yakınlarım arasında da plazma mı alsam lcd mi sorusunu soranlar var. Şimdilerde OLED adlı yeni bir teknolojiden bahsedilmeye başladı. İlk olarak Teknosohbet adlı internette yayınlanan teknoloji sohbet programında dinledim OLED'i. IFA'da (tüketici elektroniği fuarı - Berlin / Almanya) OLED ekranlarını sergilemeye başladıklarından bahsediliyordu programda . Bu bilgilerin ardında kısa bir internet araştırması yaptım. Çoğunlukla İngilizce sayfalarda olan bilgilerin bir bölümünü siz değerli okuyucularımla paylaşayım istedim. OLED, Organic Light Emitting Diode (organik ışık saçan diyot) adlı bir teknoloji, aslında yeni bir teknoloji değil. Konuyla ilgili ilk çalışmalar 1950'li yıllarda başlamış. 1980'lerde Eastman Kodak'da Dr. Ching Tang ve Steven Van Slyke OLED olarak adlandırılan ilk keşfi yapmış. OLED'in çalışma p

Kalenin alt taraflarından başlayıp şimdi Hacettepe Hastanesi'nin yapıldığı Hacettepe mahallesi, Ankara'nın en eski yerleşim yerlerindendir sanırım. Yıllar boyu kaderine terk edilmiş bir bölge. İstiklal Marşı'nın yazarı olan Mehmet Akif Ersoy'un yaşadığı Taceddin Sultan Camii aynı bölgede yer alıyor. Bugünlerde hummalı bir çalışma var. Evler elden geçiriliyor, boyanıyor, onarılıyor. Dış görüntüleri değişiyor. Değişim evlerin içine de yansıyor mu bilmiyorum. Ersoy'un yaşadığı cami de onarılanlar arasında. Caminin önündeki bölgeye güzel bir park yapılmış.  Sarı Kadın sokağı, bölgedeki sokaklardan bir tanesi. Sarı Kadın sokağı gibi onlarcası var. Büyük Doğumevi'nin (Zekai Tahir Budak Hastanesi) olduğu tarafta yapılıyor bahsettiğim düzenlemeler. Oysa caddenin karşı tarafında (yani Cebeci Ortaokulu'nun olduğu taraf/Kale tarafı) benzer özelliklere sahip evlerin olduğu başka sokaklar da var. Avrupa'nın her kentinde korunmuş, kimilerinde savaş sonrası aslı

Şili, Güney Amerika'nın batısında ince uzun bir ülke. Kuzeyden güneye 4300 km civarında uzunluğa sahip. Bir tarafında okyanus, diğer tarafında sıradağlar kuzeyinde çöl, güneyinde Antartika ile ada gibi bir ülke. Dünyada seçimle iktidara gelmiş ilk marksist lider olarak da bilinen Salvador Allende'nin ülkesi. Allende soyadını taşıyan yazardan (yazarın babası ile Salvador Allende kuzenmiş) okuduğum ilk kitap. Kitabı okurken farkettim ki yıllar önce sinema filmi olarak izlediğim Ruhlar Evi, Isabel Allende'nin ilk romanıymış.  Yüreğimdeki Ülkem, otobiyografi olarak değerlendirilebilecek özellikler taşıyan bir anı kitabı. Tarih sırasına göre dizilmemiş bölümlerden oluşuyor. Yazar, okuyucu ile dertleşiyor. Romanlarına ilham kaynağı olmuş yaşanmışlıklarını tüm samimiyetiyle anlatıyor. Bunu yaparken Şili halkına ait ilginç bilgiler veriyor. Yurt hasreti ve çocukluğunun geçtiği büyükbabasının büyük evinde dinlediği öyküler ilk romanlarına kaynaklık etmiş. Amerika'da yaşamaya baş

Yaklaşık 3 ay sürdü yan taraftaki anket. Hali hazırda okumakta olduğunuz bloga nasıl ulaştığınızı soruyordum. Anketin başlarında blog sahibini tanırım, arada uğruyorum seçeneği önde gidiyordu. o zamanlarda da yazmıştım. Bu durum geçicidir. Googleda başka bir şey ararken ulaştım diyenlerin sayısı geçecektir tüm diğer seçenekleri diye. Yanılmamışım. 62 yanıtın 40 adeti googleda başka bir şeyi ararken sayfama ulaştığını belirtmiş.  Belki sayfaya yazdığım yazıların belirli bir konusu olmadığından, belki ilgi çekici yazamadığımdan, belki kendine has bir dil geliştiremediğimden düzenli okuyucuya sahip değilim. Sadece gezi, sadece teknik, sadece yemek üzerine sayfalar gibi değil burası. Aklıma gelenleri yazıyorum. Bir yerde internet günlüğü gibi. Elbette otosansür uygulanmış bir günlük :) Düzenli okuyucu olan blogları kıskansam bile halimdem şikayetçi değilim. Her ne kadar yazdıklarım uzun metinler, kurgulanmış öyküler olmasa bile yazmak keyif veriyor. Keyif almaya devam ettikçede blogu yaş

Radyo çalan bir cep telefonuna sahip olduktan sonra daha fazla dinlemeye başladım radyoyu. Bir dönem değişmez radyom haline gelen Power XL (98.8 Mhz) artık bu frekanstan yayın yapmıyor. Bu frekansta Fenomen adlı bir radyo çıkıyor. Sanırım Power XL Ankara vericisi susturdu hatta. Hani büyük gazetelerin herşeyi yönettiğine emin olan yazarları vardır ya. Köşelerinden çağrıda bulunurlar bilmem kim açıklamanı bekliyorum diye . Ben de Power XL'in açıklaması gelirse seve seve yayınlarım deyip asıl konuma döneyim :) Ankara Üniversitesi tam benim istediğim tarz müziklerle FM 91.00 Mhz'den yayın yapıyor. Bir ara dinlenmesi zordu. Ancak son dönemde daha net dinlenebiliyor. Tabii şanssızlıkları 91.20'de TRT, 90.80'de SüperFM'in yayınlarının olması. Tüm bu frekanslar elbette Ankara için geçerli. Sakin sakin, huzur dolu şarkılarla günün akışına eşlik ediyorlar. Artık Türkçe şarkılar da çalıyorlar. Belki baştan beri Türkçe şarkı çalınıyordu ama bana hiç denk gelmemişti :) Emekleri

Kitabı görünce, bu kadar az sayfada bir devrimin çöküş nedeni nasıl açıklanır ki demiştim. Arka kapağındaki bilgileri okuyup, bir de kitabın 1922'de yazıldığını öğrenince epey meraklandım. Devrimin 5. yılında sistemin çökeceği kehanetinde bulunup, bir de bu çöküşün nedenlerini yazmak herkesin harcı olmasa gerek. Emma Goldman 'ı bilenler bilir. Anarşizmin önde gelen kadın teorisyenlerinden sayılır. Goldman, 1919-1921 arasında dönemin S.S.C.B.'sini gezmiş ve ciddi hayal kırıklığına uğramış. Uğradığı hayal kırıklıklarını acilen yazıya dökmüş ve Almanca olarak Berlin'de yayınlamış 1922 senesinde. Kendini solda tanımlayan, özellikle S.S.C.B deneyimini merak eden herkesin okuması gereken bir eser. Daha 1922'de bürokrasi sınıfının oluştuğunu, bürokrasi dışında kalanların yaşadıkları ile bu ayrıcalıklı sınıfın yaşadıklarının farkını gözlemleyen Goldman, çarpıcı örneklerle durumu özetliyor: Teori ile uygulama arasında fark büyük. Farkın büyüklüğü soldan, sol düşünceden vazge

Spam olarak adlandırılan, reklam amaçlı-elektronik posta adresi toplama amaçlı-zararlı içerikleri bilgisayarınıza göndermek amaçlı iletilere her gün bir yenisi ekleniyor. Kimilerinin altına, yazılanların doğruluğunu göstermek/kanıtlamak amacıyla gerçek kişilerin adları, telefonları da ekleniyor. İnternet kullanımı için en azından okur-yazar olmanın zorunlu olduğunu düşününce, Microsoft bedava para dağıtıyormuş , Nokia bedavaya telefon verip denetecekmiş , bilmem kim havadan ne kazandırıyormuş gibi ipe sapa gelmez iddiaları içeren iletilere inanıp sağa sola gönderenlerin aklına şaşıyorum. Bu durumun en önemli nedeninin, gittikçe yaygınlaşan, çalışmadan/emek harcamadan bir şeylere sahip olunabileceğine yönelik inanç olduğunu düşünüyorum. Aslında bu durumun günde 5 dakika spor yaparak formda kalabileceğine , istediğini sınırsızca yiyerek alacağı hap ile zayıflayabileceğine inanlarla hiç farkı yok. Kıymetli varlığımız aklımızı kullanalım, kullanmayanları uyaralım...

Turan Güneş Bulvarı, Yıldız'dan başlayıp Konya yoluna kadar uzanan uzun bir bulvar. Bu bulvarın asfaltıyla ilgili yaz sonu gibi başlatılan çalışmalar bu sabah tüm trafiğin tıkanmasıyla neticelenmeye yüz tuttu. İnsanları değil araçları taşımaya yönelik tasarlanan yolları, bir türlü bitirilemeyen raylı sistemleri, gittikçe yok edilen kaldırımları ile başkentimiz iyice yaşanır (!) hale geliyor . Bu güne kadar gittiğim tüm Avrupa kentlerinde gördüğüm tramvay, neden Ankara ulaşımında düşünülmez? Bu soruyu hep soruyorum kendime. Bu güne kadar doyurucu bir yanıt bulamadım. Bilenler varsa paylaşsalar, öğrenmiş olurum...

Datça'nın kendine has bir havası var. Gidip de büyülenmeyen yoktur sanırım. Yolunun bozukluğundan ve büyük bölümünün sit alanı olmasından kaynaklı bozulmamışlığı sadece doğasına ait bir özellik değil. İnsanı da bozulmamış. Anadolu insanının sıcaklığı ve içtenliği Datça'da halen hissediliyor. Datça'da Zaman adlı kitap Nihat Akkaraca tarafından yazılmış-derlenmiş. Öyküler, yöre insanının anılarından oluşuyor. 20 öykü içerisinde güldüren de var ağlatan da. Emine Teyze ve Bilgisayar gibi günümüzde geçen öyküler olsa bile çoğunlukla eskileri anlatıyor. Datça'nın eski yaşantısına ait bir çok bilgi içeriyor. İlçe merkezinin şimdiki yerinden önce Reşadiye'de olduğunu, İstanbul'dan İskenderun'a giden bir vapur olduğunu kitaptan öğrenmiş oldum. Ayrıca Umuda Yürüyenler adlı öyküde Köy Enstitüleri'nin ne doğru bir model olduğunu bir kez daha anladım. Nihat Akkaraca , Eski Datça mahallesinde 1931 yılında doğmuş. İlkokulu Datça'da okumuş, ilçede ortaokul olmad

Kasım 2004'ten bu yana 500'ün üzerinde yazı yazdım bloguma. Çeşitli sebeplerle silinenler olunca 500. yazı bu oldu. İleride eski yazılardan sildiklerim olursa sıra tekrar değişecek. Gene de 500. yazıya aşağıdaki fotograf iyi gider diye düşündüm. 2008 ağustos ayında Turunç- Marmaris sahili. Dolunay:

Epey oluyor Ankara'yı fotograflayacağım projesini ortaya atalı. Havaların sıcaklığı, tatiller, iş-güç derken pek hızlı ilerlemiyor projem. Aslında hızlı ilerlemesi pek de gerekmiyor. Keyif için yapılan şeyler zamanla yarışarak yapılmaz ki :) Sonbaharın gelmesiyle mazeretlerim birer birer geçerliliğini yitiriyor. Havalar serinledi, iş başı yaptık yeniden. Haftasonu niyetim var sokakları arşınlamaya. Başarılı olursam önümüzdeki hafta yeni fotograflarla karşınızda olmayı umuyorum. Neyse, geçenlerde çektiğim iki fotografı bilgilerinize sunayım. Her iki fotograf aynı parkcığa ait. Burası Hacettepe Hastanesi'nin hemen altından geçen tren yolu ile Celal Bayar bulvarı arasında kalan küçük bir park. Ankara'yı bilenler hatırlayacaktır yerini. Kurtuluştan Sıhhıyeye doğru geçen üst geçitin altındaki otoparka bakar parktaki banklara oturanlar. Her iki fotograf 22 Temmuz 2008 öğleden sonra 15 gibi çekilmiş. Ağaçların gölgesi küçük havuzun üzerine düşerken sıcaktan kavrulan Ankaralıya bir

Ankara'dan Datça'ya giderken yolumuz Denizli'den geçiyor. Türkiye'nin tekstil ve mermer cenneti bu güzel kentimizin Muğla tarafındaki çıkışında Şahintepesi olarak isimlendirilen bir bölge var. Yol kenarında kahvaltı edebileceğiniz, ızgara mangal yapabileceğiniz bir çok tesis karşılıyor. Teras Restaurant bunlardan birisi. Denizli'den Muğla'ya doğru yokuşu tırmanrken sağdaki ilk tesis yanılmıyorsam. Zaten adres ve telefon bilgileri aşağıda var. Teras'da Datça dönüşü konakladık. Sabahın ilk ışıklarıyla yola düşünce kahvaltı vakti Denizli'ye gelmiştik. Çok lezzetli gözlemeler ve demli çayın yanı sıra, belki de bu yazıyı klavyeye almam sebep olan sabahın sürprizinden yedik: kızarmış dondurma. (menüdeki adıyla sıcak donrdurma) Bilmeyenler için kısaca bahsedeyim. Dondurmayı mısır gevrekli, unlu, şekerli bir hamura bulayıp çok kızgın ateşte kısacık tutuyorlar. Hamur pişerken içindeki dondurma erimemiş oluyor. Hamuru kestiğinizde dondurmaya ulaşıyorsunuz. Yanına

Diet, light olarak adlandırılan bir çok ürünün içerisinde bulunan aspartam sağlığa zararlı mı? Dün başka bir şeyleri araken karşıma çok ilginç bilgiler çıktı. İster istemez aklıma sigara ile ilgili yaşanan ve yıllar süren mücadeleler geldi. Üreticilerin büyük ekonomik güçleri karşısında bir avuç onurlu insanın yılmaz mücadelesi sonucu sigaranın sağlığa zararlı olduğu kabul edilmişti. Umarım aynı durum aspartam için de geçerli değildir. Aşağıda bağlantısını verdiğim belgesel söz konusu madde ve onu içeren içecek-yiyecekler ile ilgili. Ne yazık ki İngilizce. Umarım birileri Türkçe çevirisini yapar bir gün :

Yılın en sevdiğim ayları başlıyor. Yaz boyunca sıcaktan ve yalnızlıktan kavrulan başkent, sonbaharın gelmesiyle hareketleniyor. Okullarda, üniversitelerde telaş çoktan başladı. Devlet Tiyatroları, Opera, sergi salonları yeni sezon hazırlıklarını tamamladı. Kafelerde oturmak, kentin sokaklarını arşınlamak daha keyifli olacak bundan sonra. Yaz, Datça gibi yerlerde yaşayanlar için keyifli olabilir ya da emekli olmuşlar için. Ancak büyük kentlerde çalışanlar için aynı şeyi söyleyebilir miyiz? 10-15 günlük izin dönemi ve geç kararan hava ve ince-hafif kıyafetler dışında çok da artısı var mı?

Cumhuriyet gazetesindeki köşe yazılarıyla tanıdım Kavukçuoğlu'nu. Sen Vatan Haini misin baba? adlı anı kitabını okuyunca, Alageyik Sokağı Bir Liman mıydı? kitabını okumak farz olmuştu. Her iki anı kitabındaki sıcaklık sonucu yazarla tanışmayı istedim. Bu isteğime Bursa Kitap fuarında ulaştım. Ne zamandır aldığım ancak bir türlü fırsat bulup okuyamadığım Sosyal Demokraside Temel Eğilimler adlı incelemesini sonunda bitirebildim. Geçenlerde, sanırım Milliyet gazetesindeydi, bir anket yapmışlar. Türkiye seçmenine sormuşlar kendinizi nasıl tanımlarsınız diye. Yanıtlar arasında en yüksek çıkan sosyal demokrat olmuş. Seçim sonuçları anketi doğrulamasa da bu kadar sosyal demokratın yaşadığı bir ülkede Kavukçuoğlu'nun kitabının 50-60 baskı yapmış olmasını beklerdim. Benim okuduğum 3. baskısıydı. İşin şakası bir yana kendini sosyal demokrat olarak tanımlayan partilerde aktif siyaset yapanların bir çoğu kitapta yazılanlardan haberdar değildir düşüncesindeyim. Kitap, Alman So

2004 yılında başladım yazmaya. Dönem dönem daha sık yazdığım olsa bile ortalama ayda 10 yazı yazmışım. Bu 493 numaralı olanı. Bir süredir sayfanın sağ tarafında anket yapıyorum. Buraya nasıl ulaştığınıza ilişkin. Şimdiy kadar 50 kişi yanıt vermiş. Tahminlerimde haklı çıkacağım gibi görünüyor, çoğunluk google'da başka bir şey ararken ulaşıyor sayfama. Başka bir değişle benim müdavimi olduğum kimi sayfalar gibi düzenli okuyucum yok. (Ankete göre 15 kişi var sadece :) Yazmaya ilk başladığımda amacım daha ulviydi. Türkçe içerik eksikliği halen var olan internette bildiklerimi, gördüklerimi paylaşıp yararlı olabilmekti temel amacım. Epey zamandır böyle bir amacım yok. Kendi günlüğümü tutar gibi yazıyorum. Daha özensiz, daha hesapsız. Böyle yazılmış/yazılan bir sayfayı genelin okumasına açmak ne derece mantıklı bunu sorguluyorum bu günler. Bakalım sonucu bekleyip göreceğiz.