SADECEÖZGÜR

Yazının başlığı Şah Hatayî'nin bir nefesinden/deyişinden. Yazıya başlamadan bir iki satır Şah Hatayî mahlâslı Şah İsmail'den bahsedeceğim. Osmanlı Sultanı Yavuz Sultan Selim ile yaptığı ve kaybettiği Çaldıran Savaşı'nı biliriz tarih kitaplarından. 37 yaşında Hakk'a yürüyen Şah İsmail'in mücadelesi ile ilgili buradan bilgi edinebilirsiniz. "Muhabbet bağı" olarak da bilinen bu deyişinin sözlerini yazının sonuna ekledim. 
Sene 1996 olmalı, üniversite bitmiş ve yüksek lisans eğitimi başlamış. Bir yandan mesleğe yeni başlamış olmanın bir yandan yüksek lisans derslerinin zorlaması ile hafiften bunalmış bir şekilde yaşayıp gidiyorum. Sevgilim yok. Halen yaptığımız gibi, liseden arkadaşlar ile buluştuk. Arkadaşlardan birisi dert yandı bana, öncelikle ne kadar şanslı olduğumu söyledi ve ardından ekledi, "bak sevgilin yok, tek derdin kendin, ben ise öyle mi, onun her şeyiyle de ilgilenmem gerekiyor". Başta şaka yaptığını düşünsem bile yüzünün ifadesinden s…

Baştan itiraf edeyim. Şaşkın olan benim.  Şaşıp kalan, şaşkınlığını ifade eden.  Bunu neredeyse her gün, belki her an yapan, ama her zaman dille söylemeyen.  Kalp ile dile getiren, sessiz ve sedasız...
Neden şaşkın, neye şaşıp kalan? 
Pek çok şeye ve hatta neredeyse herşeye.  Bu âlemlerin düzenine mesela.  Âlemler kavramının kendisine.  Düzenin işleyişine.  Her şeyde bir "hesap" olmasına.  Biz farkına bile varmadan, tıkır tıkır işleyen bir yapıya.  Yani "dünya" diye algıladığımız "rüya", aslında her anıyla beni şaşkına çeviriyor.
Bazen bir film seyrederiz ve deriz ki "yok artık, senarist abartmış, bu kadar da olmaz". Sonra bu "yok artık" dediğimiz ne varsa, başımıza geldiğini görünce, bir kez daha şaşırırız.  İşte bu şaşkınlık benim bahsettiğim. 
Şaşkınlığın farklı boyutları da var elbette. Kimileri, bu düzenin muhteşemliği ve kendisinin acizliğini görüp şaşırırken, kimi, Kelâm'da çeşitli yerlerde defalarca zikredildiği halde, "somut kanıt&…

Madem bugün üniversiteye giriş sınavı yapıldı, o zaman benim de mezunları arasında yer almaktan büyük onur duyduğum üniversitemin en taze fotograflarından bir seçki sunayım. Fotografları Samsung Note 8 ile çektim. Meraklıları için ekleyeyim, telefon benim değil...
bu heykel ile ilgili o kadar çok şey söylenirdi ki. 10 Kasım'da gölgelerin ATA yazdığı en bilineni sanırım. 


ODTÜ'de bir de müze var. Üniversite kurulurken çıkan eserler sergileniyor. Mimarlık fakültesinin yanında...

Mimarlık fakültesi binaları, ODTÜ'de en sevdiğim binaların başında geliyor. Orada hiç ders almamış olsam bile mimarlığın binalarının farklılığı sanırım beni çeken. 

 ve elbette Mimarlık Amfisi. Ne kadar çok etkinlik izledim orada. Ne kadar farklı kişilerle birlikte....

Öncelikle söyleşi önerimi kabul ettiğiniz için çok teşekkür ederek başlayayım sözlerime. Öyle sanıyorum ki Sadeceozgur olarak ilk söyleşiniz bu.
Doğru. 12 yıl ve 1300'ün üzerinde yazı yayınladım bugüne dek. Bunlar arasında söyleşiler de var. Ancak kimse merak edip bana sormadı, derdin ne diyerek. Gerçekten az değil 12 yılda 1300 yazı demek, ortalamada 3 günde 1 yazı anlamına geliyor, ki aslında geçmiş yazılarımın birinde paylaştığım grafiği hatırlarsak yazı yazma sıklığım değişkenlik gösteriyor. Hiç yazısız geçen koca bir yıl var arada mesela. 
Evet, 2017 sanırım. Zor bir yıl olsa gerek sizin için. Elbette, aslında her yılın ve her vaktin kendi enerjisi olduğunu anlama gayreti içerisindeyim. Gayret bir yol bilgiye ulaşmak için. Yaşamakta olduğunuz günlerin yoğunluğu "bilgi"nin yardımına engel olabiliyor bazen. O zaman okuyucuyu fazla bekletmeden sorayım. Öncelikle neden aşk ardından neden şimdi? Siz neden "aşk"ı önce sordunuz ama izninizle, bir önceki soruda bıraktı…

Okuduğum kitapları biriktiriyordum bugüne kadar. Ancak biriktirmenin bir sınırı olmalı. Yenilerine yer açmak adına, bir kısmını elden çıkartmalı.  Tamam ama nasıl? En güzel yolu, birisine hediye etmek.  Peki ama kime? Hak edene. Gerçekten isteyene ve şansı yaver gidene. Bu yüzden dünya kupasının kalan süresi boyunca, bu yazının altına yorum yazanlar arasından şanslı okuyucularıma kitap hediye edeceğim. Hangi kitap diye sormayın lütfen, çünkü bugün için ben de bilmiyorum :)

Kapadokya'ya dört kez gidilir mi derdim, eskiden olsa. Söz konusu çocuksa, dört değil ondört de olur elbette. Daha önce 3 kez gittiğim ve hâlâ aklımda olan mekanları bu kez onlar ile dolaşmak ayrı bir keyif. Nerede ne yenilir, kaç paradır, hangi otel iyidir, balon turu yapmak mantıklı mı sorularının yanıtları yok bende. 
Ankara çıkışı bir tur ile gittik. Jolly tur adlı şirketin düzenlediği bir tur idi. 23 Nisan öncesindeki haftasonuna denk geldiği için sanırım epey kalabalıktı mekanlar.Ankara'dayken müze kartınızı alın derim. Orada çok sıra oluyor. Kart bir yıl geçerli. İş Bankası kredi kartlarının böyle bir özelliği varmış sanırım. Benim İş Bankası kartım olmadığı için sırayı beklemek zorunda kaldım. Ankara - Ihlara vadisi arası çok uzak değil. Günübirlik doğa yürüyüşü için güzel parkurlar sunuyor anladığımız kadarıyla, akılda tutmakta yarar var. Bir gece konaklamalıydı turumuz. Bu tur işini hiç sevmediğim için bir gece fazlasıyla yetti.Hayatı kendi ritmiyle yaşamak gerektiğin…

Yakın tarih olarak adlandırdığım, 1870 - 1930 arasındaki 60 yıllık döneme ilişkin kitapları okumayı sürdürüyorum. Öyle kolay bitecek gibi de durmuyor. Satın aldıklarım raflarda sıralarını beklerken, okuduklarımdan öğrendiğim yenileri de satın alma sırasında bekliyor. Bugünlerde Sait Halim Paşa'nın Buhranlarımız adlı anı dizisini radarıma aldım. Evde bu diziden kitaplar var ancak 7 kitaplık dizide eksikler bulunuyor. Neyse ki sahaflar var.
Gelelim Tamer Ayan'ın kitabına. İşin doğrusu bu tür isimlere sahip kitapları pek satın almıyor ve okumuyorum. Ancak, kitabı internet yerine dokunarak - sayfalarını karıştırarak satın almanın avantajını kullanmıştım bir kez daha. Ayan'ın kitabı, sansasyonel isimli Atatürk kitaplarından oldukça farklı. 
Öncelikle Tamer Ayan, kendi ifadesine göre: Sevenler Locası'nda 1986'da Nur'a kavuştuKitap, Mustafa Kemal Atatürk'ün masonluk ile ilişkisi üzerine yazılmış. İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin kuruluş dönemlerinde serbest hareke…

Yaş almaktan mıdır bilmem bir üşengeçlik var üzerimde. Oysa eskiden, daha geziye başlamadan yazıları planlardım. Gezi boyunca yazıya en uygun fotografı çekmeye çalışır, kimi zaman gittiğim yerde, çoğunlukla döndükten hemen sonra ... gezi notları diye yayınlardım. 
14 yıl geçince blogda, biraz tembellik hakkı oluyor. O değilde, ya da neyse... Sizi Barselona fotografları ile başbaşa bırakayım. Sona bir kaç açıklama ekledim:
Bu arada Barselona ve diğer başka bir çok kent / bölge hakkında keyifli yazılar okumak isterseniz OiTheBlog tam size göre. Hayata benzer pencereden bakan Öykü Doğan ve İdil Atay blogunu ben çok sevdim. 















Barselona pahalı mı sorusu pek anlamlı değil. Öncelikle pahalı ve ucuz göreceli kavramlar. Kime göre, nereye kıyasla? Avronun 5 lirayı geçtiği günlerde Barselona ucuz olsa kaç yazar. Ankara'dan gidiyorsanız Lufthansa mantıklı bir seçim olabiliyor fiyat bakımından. Kontrol etmenizde yarar var. Ankara - Münih - Barselona bileti Ankara - İstanbul - Barselona biletinden …